کودکان برای راه رفتن، نمی‌ترسند. فقط از قدم اول شروع می‌کنند. بارها می‌افتند و دوباره بر می‌خیزند، آن‌قدر می‌افتند و دوباره بلند می‌شوند؛ تا اینکه بالاخره روی پاهایشان می‌ایستند و راه می‌روند...

ما بزرگ‌ترها نیز، همین‌گونه‌ایم. باید از قدم اول شروع کنیم؛ اگر شکست خوردیم، نترسیم؛ امیدمان را از دست ندهیم و دوباره شروع کنیم. آن‌قدر زمین بخوریم‌ و دوباره بلند شویم؛ تا روزی که بتوانیم به‌راحتی روی پایمان بایستیم...